19 april 2013, een bijzondere dag!

Op 19 april om 11:15 uur schreef Noëlle met een vooruitziende blik op facebook: Vandaag is het DE DAG!!!! Op dit statement kwamen verschillende reacties binnen zoals gefeliciteerd met je nieuwe huis maar ook ga je trouwen? Geweldige reactie want hoe kan je gaan trouwen zonder dat je de juiste man ontmoet hebt? Het antwoord is simpel, die juiste man zou ik die avond ontmoeten.

Om 14:00 uur in de middag kreeg ik de sleutel van mijn nieuwe appartement in Gouda. Als een koningin genoot ik van mijn nieuwe huis, de luxe en de rijkdom van een eigen huis en vooral het feit dat ik het toch maar weer allemaal voor elkaar geboxd had. Het was een moeilijk jaar geweest en hoe fijn het ook is om bij iemand in huis te mogen wonen, dankjewel Merleyn, het is daarna des te fijner als je weer een eigen paleisje hebt! Trots als n pauw had ik wat uurtjes in mn nieuwe paleisje getoefd en me ook een beetje zenuwachtig gemaakt.

In de avond om 19:00 uur had ik namelijk afgesproken met Sebastiaan de Jongste. Heel spannend en hoewel ik er veel zin in had, zag ik er ook tegenop. De vele berichtjes, mailtjes en telefoongesprekken die we sinds 6 april hadden waren allemaal leuk en er leek wel een echte klik te zijn maar door schade en schande wijzer te worden te zijn was t ook verschrikkelijk eng. Hoe zou hij zijn in t echt en had ik er wel goed aangedaan om in Gouda bij mn nieuwe huisje af te spreken? Je weet t nooit... Ik werd steeds zenuwachtiger. Klokslag 19:00 uur ging de deurbel en stond Sebastiaan voor mijn neus. Er was geen weg meer terug en achteraf ook maar gelukkig! Een leuke eerste glimlach, sprankelende ogen, ik zag het opeens met veel vertrouwen tegemoet. Een lieve kaart voor mn nieuwe paleisje had hij meegenomen alsmede en tas, die direct in de keuken gezet werd. Dat was het toetje voor na t eten. Ik had een tafeltje bij de Griek in Waddinxveen gereserveerd en daar hebben we heerlijk gegeten. Gezellig gepraat, genoten van elkaars gezelschap en de klik die ik zeker voelde in onze mails, whapsjes en telefoongesprekken was er ook in de werkelijkheid. Geweldig! Vlinders fladderde voorzichtig in het rond.

Bij het teruglopen naar de auto liepen we gearmd en hebben we elkaar de eerste zoen gegeven. Mmm als ik er aan terug denk, hoe geweldig dit voelde en hoe volmaakt gelukkig ik me op dat moment voelde! Een gevoel dat voor mij zeer lang geleden was. Bij terugkomt in Gouda werd de tas te voorschijn gehaald en kwam er drinken, bekertjes en aardbeien met slagroom, het toetje uit de tas. Heerlijk, samen genietend van de aardbeien, elkaar aardbeien voeren, samen 1 aardbei delen... vanaf nu zijn aardbeien met slagroom iets zeer bijzonders voor mij en horen ze bij alle mooie momenten die we nog gaan beleven. Het werd een lange avond waarbij we nog heerlijk hebben genoten van elkaars gezelschap!